بازگشت
عشق خاکی و عشق افلاکی خداوند
عارف سیامک عارف سیامک

من بشدت با عشق انسانی موافقم. وآن را تمرینی برای آماده شدن برای پذیرش عشق الهی میدانم. چرا که عشق نیز محتاج  آموزش است هر چند فطری است ولی برای بروز این پدیده باید آنرا پرورش داد.

البته عشق انسانی بدون پذیرفتن خطرات آن ! اگر عشق انسانی منتج به هرزه گری بشود با اصل نیکوکاری سالک در تزاحم خواهد افتاد.از این بابت شاید بتوان گفت بهترین نوع عشق انسانی  عشق های ناکام است !! هم مزایای عشق را دارد و هم کاملا بی خطر است!!

مر حله بعدی  غور در عشق است .وقتی شما عاشق انسان دیگری می شوید و در حالت خود دقت می کنید می بینید که پاره ای از رفتار های کلیدی معشوق شما نظیر یک تکیه کلام .گوشه ابرو! زیبایی دهان . لبخند مهربانانه و امثال اینها مانند کلیدی احساسات عشقی شما را روشن می کنند شما از خود بیخود می شوید . این کلید های عشقی !در عرصه عرفان نیز وجود دارند. در اثر سیروسلوک و آشنایی با حقایق جهان هستی کم کم درمی یابید که زیبایی حرکت یک ابر در آسمان.افتادن یک برگ خشک از درخت . یک غنچه گل .ناگهان احساس عشقی را به خداوند پیدا می کنید. این احساس دقیقا نظیر همان احساس عشق انسانی است منتها بدون شائبه جنسی!

خوشبختانه کلید های  عشقی که در مورد معشوق های زمینی از پنج و شش و حداکثر ده تا تجاوز نمی کند!در عرصه سیروسلوک بی نهایت است و باندازه تمام زیبایی های پایان ناپذیر طبیعت و خداوند است.

مطلب دیگر در بیان مقام عاشقان خداوند است.در جامعه ما افرادی هستند بسیار تیز هوش که چپ وراست دروغ می گویند و مثل آب خوردن سر مردم را شیره می مالند و گاهی نیز وضع ما لی خوبی پیدا میکنند و خلاصه ختم روزگار قلمداد می شوند !! این افراد در جامعه بعنوان افراد خیلی زرنگ شناخته می شوند و حتی الگو و اسوه بسیاری نیز قرار میگیرند! ولی فقط خدا میداند که اینها چقدر شقّی و بدبختند! آنها از فرط  ز رنگی حتی سر خودشان را هم کلاه گذاشته اند! کسی که دست همه مردم را در زرنگی خوانده است!در پس از مرگ از درک کوچکترین و کمترین انوار عشق که در حقیقت پول رایج ! آن جهان است عاجز است و لذا بینهایت فقیر و بدبخت خواهد شد اگر چه هکتار ها  زمین در یوسف آباد داشته باشد!

پس زرنگ ترین آدم روی زمین کیست؟ آن کسی است که بتواند خدا را تور کند! نهایت برد افراد مادی لحظه مرگ است ولی مرگ برای عاشق خداوند تازه شروع کار است! عاشق خدا زرنگ ترین مردم روی زمین است.

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است

بارادت بکشم درد که درمان هم از اوست

زخم خونینم اگر به نشود به باشد

خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم از اوست

غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد

ساقیا باده بده شادی آن کاین غم از اوست

 

 


July 31st, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي